Ślepowidzenie po udarze mózgu

NIEKTÓRZY niewidomi mają niezwykłą zdolność do poruszania pomiędzy przeszkodami. 

Najnowsze badania dowodzą, że za tą umiejętność odpowiedzialne jest jądro boczne kolankowate (LGN) – część wzgórza w samym środku mózgu. 

Naukowcy już wcześniej spotykali się z przypadkami ślepowiedzenia u osób z częściowym uszkodzeniem płatów wzrokowych. Nowy raport jest pierwszym, w którym pokazano osobę, u której były one całkowicie zniszczone. 

Człowiek, który wziął udział w badaniu, w przeciwieństwie do osób cierpiących na uszkodzenie wzroku lub wrodzonej ślepoty, u których rozwija się nieprawidłowo systemu wizualny, miał zdrowy mózg i oczy, więc miał narzędzia do „podświadomego” widzenia. Brakowało mu tylko prawidłowo działającego połączenia mózgu z oczami, przez co nie mógł „skleić” wyraźnego obrazu. 

W badaniu szczurów opublikowanym w czasopiśmie „Science” w ostatni piątek, naukowcy wykazali, że komórki znajdujące się głęboko w mózgu były w stanie zarejestrować pewne cechy środowiska. 

Wszystkie te typy neuronów, istnieją w jakiejś formie u ludzi i to może one pomagały poruszać się po torze przeszkód? 

Z badań wyniki, że z czasem, w trakcie treningu, osoby z urazami mózgu mogą uczyć się opierać się w większym stopniu na takich podświadomych lub półpodświadomych systemach, a może nawet zaczną budować dzięki nim niektóre świadome obrazy? 

Źródło: 
Massachusetts Institute of Technology 
Science 
New Scientist

Obrazek pobrano z:

http://www.danheller.com/images/LatinAmerica/Mexico/Mulege/Slideshow/img11.html

Daniel Kawka

kawka@udarowcy.com.pl