Zasady opieki nad chorym po udarze mózgu

Osoby po przebytym udarze to najczęściej ludzie starsi, którzy są na ogół samotni lub mieszkają z współmałżonkiem, który sam niejednokrotnie jest osobą o słabym stanie zdrowia . Bardzo często w takich sytuacjach osoby bliskie opiekujące się „udarowcem” nie wiedzą jak sprostać tak trudnemu zadaniu jakim jest opieka nad chorym bliskim. Niektórzy w wyniku stresu i załamania zmuszeni są do konieczności oddania najbliższej osoby do domu opieki. Sytuacji takiej można z łatwością uniknąć.

W pierwszej kolejności  należy szukać pomocy u  pracowników służby zdrowia, którzy powinni być podstawowym źródłem wiedzy na temat leczenia, pielęgnacji i rehabilitacji chorych po udarze mózgu.  Oni również wraz z pracownikiem pomocy społecznej informują ich, gdzie i jak szukać pomocy.

Wsparcie i rada pracowników służby zdrowia z oddziału neurologicznego i rehabilitacyjnego powinna obejmować takie sfery życia jak:

– poprawa warunków materialnych ( udzielenie informacji o dotacjach i pomocach finansowych dla osób chorych i niepełnosprawnych)

– przystosowanie mieszkania ( do aktualnego stanu zdrowia)

– zaopatrzenie w sprzęt ortopedyczny i usprawniający ( ułatwiający funkcjonowanie)

– kształtowanie pozytywnych postaw społecznych do niepełnosprawnych ( znalezienie w swoim miejscu zamieszkania grup wsparcia i oddziałów Polskiego Towarzystwa Udarowców)

Podstawowe zasady i porady dla rodziny chorego:

• Do chorego należy  podchodzić po stronie chorej w celu uaktywnienia strony niedowładnej.
• W pozycji leżenia tyłem ręka powinna być odwiedziona, a pod stawem kolanowym wałek i zabezpieczone stopy.
• Karmienie pacjenta po stronie chorej, gdyż to wzmacnia zdolność rotacyjna mięśni szyi, twarzy oraz języka po stronie porażonej.
• Dostosowanie sztućca  do chwytu reki chorego. Jeśli występują trudności z dosięgnięciem do ust, rączkę sztućców należy zgiąć.
• Ssanie kostek lodu ma na celu pobudzenia do pracy mięśni głowy i szyi.
• Ustawienie stolika po stronie chorej, ułatwia pacjentowi sięganie po ustawiony na stoliku przedmiot, odwracając tułów oraz podpierać się na porażonym łokciu.
• Wykorzystywanie zaopatrzenia ortopedycznego takiego jak łuski, kule, stabilizatory – zabezpieczające  przed przykurczani w stawie nadgarstkowym i skokowym uchroni przed deformacjami takimi jak dłonie i stopy opadające).
• W pozycji siedzącej podkładamy poduszkę pod zdrowy pośladek ma to na celu stymulację i aktywację strony chorej Natomiast  porażony bark pacjenta powinien być  wysunięty do przodu, łokcie wyprostowane , a  dłonie splecione ze sobą.
• W pozycji siedzącej na wózku pod przedramię podkładamy poduszkę, tak, aby oba barki były ustawione symetrycznie nie dopuszczając do opadania strony porażonej.
• Ubieranie – najpierw chora ręka, następnie zdrowa. Przy rozbieraniu najpierw zdrowa ręka a później chora.

Zalecane są ćwiczenia usprawniające w pozycji leżącej, siedzącej, ćwiczenia równoważne, ćwiczenia oddechowe, które mogą być wykonywane przez rodzinę chorego, ale tylko po przeszkoleniu przez wykwalifikowanego fizjoterapeutę.